27 ΜΑΡΤΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

 

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, με την έναρξη της σεζόν του  «Θεάτρου των Εθνών» στο Παρίσι και το πρώτο μήνυμα έγραψε ο Ζαν Κοκτώ. Έκτοτε, η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου εορτάζεται στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα, εκπροσωπώντας μία ευκαιρία υπενθύμισης της ετερότητας αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης και προώθησης του αντίκτυπου που έχει στις σύγχρονες κοινωνίες.

Οι μαθητές του Γυμνασίου Νέας Ζίχνης τιμώντας αυτήν την ημέρα δημιούργησαν μία αφίσα για το νόημα του θεάτρου στη ζωή του ανθρώπου, ενώ η καθηγήτρια Κυριακίδου Μαρία έγραψε τις σκέψεις της για τον ευεργετικό του ρόλο στην εποχή της πανδημίας:

 Σήμερα, στα πέτρινα χρόνια της ελληνικής κοινωνίας αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας, με ανεξίτηλα αποτυπωμένη στη ψυχή και στο νου μας την εικόνα των Μ.Ε.Θ. ,των αρρώστων και των νεκρών, σ’ έναν κόσμο που η μισαλλοδοξία και η βία ακολουθούν ανοδική πορεία, χρειάζεται επιτακτικά να αναπληρώσουμε την πνευματική μας δύναμη. Σ’ έναν κόσμο που τα όνειρα ξεθωριάζουν από τις δυσκολίες, που οι άνθρωποι τίθενται σε αχρηστία και το «είναι» μας οδηγείται σιωπηρά στην ύπνωση ή την ανυπαρξία, ας βρούμε καταφύγιο στο θέατρο.

Το θέατρο αποτελεί ένα μοναδικό μέσον ενεργοποίησης της ανθρωπότητας. Με την έκφραση, την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση προτείνει τρόπους διαχείρισης κι επίλυσης προβλημάτων, καλλιεργεί ιδανικά, διαμορφώνει όνειρα, ενσκήπτει πάνω στα προβλήματα, εμβαθύνει και προτείνει λύσεις στα αδιέξοδα με τρόπο λυτρωτικό και καθαρτήριο. Επενδύει στη βιωματικότητα και τη συνεργατική ομαδικότητα, μας καθιστά ενεργούς πολίτες με ενσυναίσθηση , μας εκπαιδεύει στη ζωή μεταμορφώνοντάς μας ενίοτε σε τραγικούς ήρωες, όπως στην περίπτωση της πανδημίας.

Σε αυτή τη δύσκολη συνθήκη ,που το θέατρο έχασε τη φωνή του και στη ζωή όλων μας μπήκε μια άνω τελεία, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον περισσότερο από ποτέ. Είναι ανάγκη να μεταμορφώσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους για ένα καλύτερο κόσμο. Το θέατρο είναι ένας τρόπος να παίξουμε τη ζωή μας, να την ανατρέψουμε, για να ζήσουμε καλύτερα στο μέλλον.. Είναι ανάγκη να γυρίσει ο Ήλιος και να γεμίσει το θεατρικό σενάριο της ζωής μας με χρώμα, ελπίδα, αισιοδοξία και δράση. Γιατί όσο υπάρχουν άνθρωποι που αφηγούνται ιστορίες, το θέατρο θα παραμένει ζωντανό να μας θυμίζει - συγχρονικά και διαχρονικά - την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης.